STOP- wypalaniu traw na wiosnę

Przypominamy nie powinno się wypalać traw !!

Przedwiośnie i wiosna to okres najtrudniejszy dla strażaków. Jak Polska długa i szeroka palą się przydrożne
rowy, skarpy, trzcinowiska na wysychających stawach, torfowiskach. Utrzymuje się moda na bezmyślne
podpalanie wszystkiego, co porośnięte jest usychającą trawą. Na torfowiskach ogień tli się przez wiele dni,
tygodni, a nawet miesięcy. Wypalanie traw stosowane było w rolnictwie od wielu wieków jako zabieg mający
użyźnić glebę, jednakże skutki były odwrotne do zamierzonych.

Co grozi za wypalanie traw ?
Osoba wypalająca trawy podlega surowej karze, a jej wymiar uzależniony jest od kwalifikacji prawnej czynu.
Artykuł 163 § 1 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny (Dz. U. z 1997r. Nr 88 poz. 553 ze zmianami)
stanowi: „kto sprowadza zdarzenie, które zagraża życiu lub zdrowiu wielu osób, albo mieniu w wielkich
rozmiarach, mające postać pożaru, podlega karze pozbawienia wolności od roku do 10 lat” w przypadku działania
nieumyślnego sprawcy, kara wymierzona przez sąd może wynosić od 3 miesięcy do 5 lat.
Każdy rolnik zdaje sobie sprawę z wagi dopłat bezpośrednich otrzymywanych z Unii Europejskiej. System
wypłacanych dopłat związany jest m.in. z przeprowadzaniem odpowiednich zabiegów na uprawianych terenach.
Użytkownik gruntów zobowiązany jest do utrzymania ziemi w dobrej kulturze rolnej – art. 2 ust 1 ustawy z dnia 18
grudnia 2003 r. o płatnościach bezpośrednich do gruntów (Dz. U. z 2004 r. Nr 6, poz. 40 ze zmianami).
Naruszenie zasad określonych w akcie wykonawczym do ustawy tj. rozporządzeniu Ministra Rolnictwa i Rozwoju
Wsi z dnia 7 kwietnia 2004 roku w sprawie minimalnych wymagań utrzymywania gruntów rolnych w dobrej
kulturze (Dz. U. nr 65, poz. 600 ze zmianami), między innymi poprzez wypalanie areałów rolnych (§3 ust. 2)
powodować może cofnięcie lub ograniczenie przez właściwe organy tej formy pomocy finansowej.
INNE PRZEPISY, DOTYCZĄCE WYPALANIA TRAW:

1. Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U. z 2004 r. Nr 92, poz. 880 z późn. zm.):
   • Art. 124 “Zabrania się wypalania łąk, pastwisk, nieużytków, rowów, pasów przydrożnych, szlaków kolejowych
   oraz trzcinowisk i szuwarów”.
   • Art. 131 “Kto wypala łąki, pastwiska, nieużytki, rowy, pasy przydrożne, szlaki kolejowe, trzcinowiska lub
   szuwary podlega karze aresztu lub grzywny”.
2. Ustawa z dnia 28 września 1991 r. o lasach (t. j. Dz. U. z 2005 r. nr 45, poz. 435 ze zmianami);
   • Art. 30 ust. 3 pkt 3 “w lasach oraz na terenach śródleśnych, jak również w odległości do 100 m od granicy
   lasu, zabrania się działań i czynności mogących wywołać niebezpieczeństwo, a w szczególności: rozniecenia
   poza miejscami wyznaczonymi do tego celu przez właściciela lasu lub nadleśniczego, korzystania z otwartego
   płomienia, wypalania wierzchniej warstwy gleby i pozostałości roślinnych.
   Ustawa z dnia 20 maja 1971 r. Kodeks wykroczeń Dz. U. z 1971 r. nr 12, poz. 114 z późn. zm. w art. 82 § 1
   ustala wykaz czynności zabronionych
   w zakresie ochrony przeciwpożarowej: „ kto nieostrożnie obchodzi się z ogniem lub wykracza przeciwko
   przepisom dotyczącym zapobiegania
   i zwalczania pożarów, a w szczególności (…) w lesie lub na terenie śródleśnym albo w odległości mniejszej niż
   100 m od granicy lasu:
   • roznieca ogień poza miejscami wyznaczonymi do tego celu,
   • pozostawia rozniecony ogień,
   • korzysta z otwartego płomienia,

Foto : OSP Lubawka